Archiwum miesięczne: listopad 2021

Celem konkursu było pogłębianie wśród młodzieży zagadnień związanych z Pismem Świętym. W naszej szkole uczniowie pisali konkurs na poziom 2 (kl. IV-VI) oraz na poziom 3 (kl. VII-VIII). Wyniki do 19 stycznia 2022 r.

 

 

Prace konkursowe uczniów naszej szkoły:

 

Cele konkursu:

• Kultywowanie duchowego dziedzictwa Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
• Kształtowanie postaw i promowanie wartości chrześcijańskich, którym był wierny Prymas Tysiąclecia.
• Zachęcenie rodziców i wychowawców do rozmów z dziećmi na temat wartości rodziny w ich życiu.
• Podkreślenie znaczenia rodziny w kształtowaniu osobowości każdego człowieka.
• Zachęcanie dzieci i młodzieży do twórczego myślenia, a także wyrażania własnych przeżyć i refleksji za pomocą środków literackich, plastycznych i multimedialnych.

Prace uczniów w kategorii wiersz – klasy VII – VIII :

Autorka: Uczennica kl. VIIb

Rodzina moją pierwszą szkołą miłości

Moja mama jest wspaniała

wszystkich wkoło doceniała.

Dużo rzeczy wyjaśniała,

nigdy nas nie oceniała.

 

Mądry, miły i troskliwy,

do nas jest bardzo cierpliwy.

Jest jak sławny literata,

bo to nasz kochany tata.

 

Brata mam starszego

i bardzo mądrego.

Nie zawsze szczerego,

za to czadowego.

 

Siostrę młodszą mam,

którą dobrze znam.

Bardzo się kochamy

choć czasem sprzeczamy.

 

Pies członkiem rodziny jest

zawsze daje czuły gest

Niezwykle jest przyjazny,

a dla nas bardzo ważny.

 

Dom to miejsce i rodzina.

Dom to spokój i rozmowy.

W nim miłości jest  tak wiele.

Każdy jest tu Przyjacielem.

 

Autorzy: Uczniowie kl. VIIIa

Rodzinna miłość

Bez miłości życie sens traci,

jest jak drzewo bez liści,

jak dziadek bez babci.

Życie bez fikcji,

Serce bez fikcji…

Niemożliwe, co mnie ukoi?

Fałszywy przyjaciel? Zazdrosny kolega?

Nie, to rodzina mnie umocni.

To ona na mnie czeka.

Życie moje się tutaj zaczęło,

a ta miłość ciągle trwa i trwa…

Wiele chwil minęło,

a i tak to uczucie wszystko przetrwa.

Dobre i złe momenty,

wszystko to panuje między nami.

Mogę z nią pokonywać kilometry,

a i tak mnie nigdy nie zostawi…

 

Rodzina – szkoła miłości

Moja rodzina zawsze razem się trzyma.

Wspólnie działamy, każdorazowo radę sobie damy.

Tata głowa rodziny,

czuwa nad nami nawet, gdy śpimy.

Mama ostoja miłości,

uczy nas spokoju w czasach złości.

Moi bracia radosne smyki,

to czasem niezłe psotniki.

Rodzice mówią, że dajemy im wiele radości,

a oni uczą nas miłości.

Babcia i dziadek nauczyli wiele,

także tego by często bywać w Kościele.

Prababcia Zosia mówi – przestroga:

„Bez Boga, ani do proga”.

Bardzo się wszyscy kochamy,

gdy trzeba innym, pomagamy.

Rodzina to jest siła,

oby miłość w każdym domu gościła.

 

Rodzina

Rodzina to nie tylko mama i tata,

nie chodzi mi też o siostrę czy brata.

Rodzina to także ludzie wokół nas,

którzy pomogą nam nieraz.

Rodziną możemy nazywać także naszego Ojca-Boga,

który pomoże mi nawet jeśli nadejdzie trwoga.

Są w rodzinie pewne wartości.

Rodzina powinna być przepełniona ogromem miłości.

Wsparcie,zrozumienie i wyrozumiałość,

w parze idą w jednolitą całość.

Powinniśmy doceniać rodzinę,

jak i zarówno każdą przeżytą chwilę.

Bo chwile te szybko przemijają,

a później jedynie w pamięci zostają.

Powiedział kiedyś pewien mądry człowiek,

że można kupić dom czyli cztery ściany,

lecz tak naprawdę to tylko budynek murowany.

Prawdziwe radości,wspomnienia i kolorowe barwy,

nie kupisz za żadne skarby.

Taki z tego wierszyku morał płynie,

że, aby być szczęśliwym trzeba doceniać wszystko zanim przeminie.